Αλήθεια υπάρχει;;;

Οι γιορτινές μέρες έφτασαν! Τα σπίτια και τα καταστήματα στολίζονται το ένα μετά το άλλο, χριστουγεννιάτικα τραγούδια σιγοψιθυρίζονται παντού! Και μέσα σ’ αυτό το μαγικό κλίμα των Χριστουγέννων σε κάθε γονιό γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: «Ν’ αφήσω τα παιδιά μου να πιστέψουν στον Αι Βασίλη ή να τους αποκαλύψω την αλήθεια; Ποιο είναι το σωστό;».

            Βασικό μας μέλημα είναι να μάθουμε τα παιδιά μας να λένε την αλήθεια. Να αναπτύξουμε σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Θυμώνουμε όταν μας λένε ψέματα και πολλές φορές τα τιμωρούμε γι’ αυτό. Πώς, λοιπόν, είμαστε καλό παράδειγμα για τα παιδιά μας εάν εμείς οι ίδιοι τους λέμε ψέματα; Δεν κλονίζεται η σχέση μας;

Η άποψη μου είναι πως ΟΧΙ! Όταν ένα παιδί είναι μικρό έχει απεριόριστη φαντασία. Πιστεύει σε δράκους και νεράιδες, συνομιλεί με ζωάκια και κάνει παρέα με τις κούκλες του. Έχει το δικαίωμα σ’ αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής του να πετάει στο φανταστικό του συννεφάκι, πριν προσγειωθεί απότομα στη σκληρή πραγματικότητα.

            Κατά τη γνώμη μου , λοιπόν, είναι ένα από εκείνα τα αθώα ψέματα που μόνο καλό μπορούν να κάνουν. Η ύπαρξη ενός χοντρούλη , χαμογελαστού παππού, που προσφέρει δώρα σε όλα τα παιδάκια του κόσμου θα φέρει ΧΑΜΟΓΕΛΑ, ΛΑΧΤΑΡΑ και ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ! Θα κάνει τις μέρες αυτές ακόμα πιο μαγικές, όπως αρμόζει σε κάθε παιδική ψυχή!

Από την άλλη, αν το δούμε λίγο πιο πρακτικά ο Αι Βασίλης είναι ένα καλό κίνητρο:

• Για να είμαστε καλά παιδιά όλα το χρόνο
  
• Να ενωθεί η οικογένειά μας στην προσπάθεια να ζωντανέψει αυτός ο μύθος
  
• Να μπουν τα παιδιά μας στη διαδικασία να γράψουν τα πρώτα τους γράμματα
  
• Να κάνουν όμορφες ζωγραφιές και χειροτεχνίες για να στολιστεί το σπίτι
  
• Να αισθανθούμε κι εμείς για λίγο πάλι παιδιά!

Τι κακό μπορεί να εμπεριέχουν όλα αυτά; Νομίζω τίποτα!

Και είμαι απόλυτα σίγουρη πως όταν το παιδί μας μεγαλώσει θα δημιουργήσει μόνο του αμφιβολίες: «Πώς μπορεί αυτός ο παππούς να πετάει στον ουρανό;», «Πώς χωρά στην καμινάδα μας;», «Πώς μπαίνει στο σπίτι του Νικόλα που δεν έχει τζάκι;». Αυτό το στάδιο νοητικής εξέλιξης του παιδιού θα μας κάνει να καταλάβουμε πως έχει μεγαλώσει και προσπαθεί να εξηγήσει τη Μαγεία με τη Λογική… Άρα, ήρθε η ώρα που αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο όπως εμείς (δυστυχώς!)

            Τότε θα έρθει η ώρα να του μιλήσουμε ειλικρινά. Να του πούμε πως όλα ήταν ένα αθώο ψέμα για να είναι εκείνο πιο ευτυχισμένο. Μπορούμε να του μιλήσουμε για τον πραγματικό Άγιο Νικόλα, ένα υπαρκτό πρόσωπο που μοίραζε απλόχερα δώρα σε όλους τους φτωχούς. (εξάλλου αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων!)  Μπορούμε να του ζητήσουμε να μας βοηθήσει να συνεχίσουμε τη συνωμοσία απέναντι στο μικρότερο αδερφάκι και να γίνουμε μαζί «ξωτικά»! Είμαι σίγουρη πως θα δείξει απόλυτη κατανόηση και μ’ ένα πονηρό χαμόγελο θα γίνει ο καλύτερος βοηθός μας!

Ο κόσμος μας είναι πολύ σκληρός. Ας αφήσουμε τα παιδιά μας να ζήσουν τη μαγεία των Χριστουγέννων όπως τους αξίζει!

Xo xo xo !!!!

Καλές γιορτές σε όλους!!!!

«Δεν πιστεύω ότι είναι κακό για τα παιδιά να πιστεύουν στον μύθο κάποιου ο οποίος προσπαθεί να κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους και να τους επιβραβεύσει αν έχουν δείξει καλή συμπεριφορά» 

«Η φαντασία αποτελεί φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης και βοηθά τον εγκέφαλο να γίνεται δημιουργικός».

Μάθιου Λόρμπερ, παιδοψυχίατρος στο Νοσοκομείο Lenox Hill στη Νέα Υόρκη.